Satu pungutan suara mengesahkan bahawa 79% daripada penduduk Norway telah memihak kepada monarki, manakala selebihnya menyukai republik. Putera Carl secara rasmi ditawarkan takhta Norway oleh Parlimen Norway pada 18 November 1905. Setelah datuknya Raja Christian IX telah meluluskan cadangan itu, beliau menjadi Raja Norway dengan nama Haakon VII. Putera Carl ditabal pada 22 Jun 1906 di Katedral Nidaros, di Trondheim.[7]

Pemerintahan

Raja Haakon disukai oleh rakyat Norway serta memainkan penting peranan dalam menyatukan negara Norway dalam menentang perkauman kejam Nazi terhadap Norway semasa Perang Dunia II selama lebih lima tahun.

Pada 1927, baginda menyatakan, "Saya juga Raja Komunis" (bahasa Norway: "Jeg er også kommunistenes konge")[8] Beliau mengambil bahagian dalam proses politik selepas Perdana Menteri pertama dari Parti Buruh Norway telah dipilih pada tahun 1928, satu proses yang menyebabkan keadaan parlimen menjadi khas.

Selepas pembubaran kesatuan antara Sweden dan Norway pada tahun 1905, satu jawatankuasa kerajaan Norway mencadangkan beberapa ahli-ahli keluarga diraja Eropah sebagai calon untuk takhta Norway. Putera Carl menjadi calon istimewa: beliau mempunyai seorang anak, yang boleh menggantikan beliau, dan isterinya milik keluarga diraja British, yang berfaedah untuk kemerdekaan baru Norway.